به نقل از «طرفداری»

دیکتاتور بال؛ چگونه یوونتوس پیش از اخراج دی ماریا نیز تیم بی کیفیت تری از مونتزا بود؟

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۹۲۳۶

باور کردنی نیست که باشگاهی به این عظمت در ایتالیا به راحتی بازیچه دستان فردی خود شیفته، خود کامه و دیکتاتور شده که به تنهایی توانسته با تصمیماتش از لحاظ ورزشی، فنی، اقتصادی و حتی فرهنگی باشگاه را کیلومترها به عقب براند.

اختصاصی طرفداری - شاید بسیاری تصور کنند که اخراج آنخل دی ماریا در دیدار مقابل مونتزا باعث شده تا یوونتوس نتواند با یک پیروزی ساده از بحران پیش از تعطیلات بازی های ملی رها شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

حقیقت ماجرا در عین ناباوری اما این است که کیفیت فنی یوونتوس مقابل مونتزا تا پیش از اخراج دی ماریا و نبرد 11 به 11 نیز همچون تمامی بازی های این فصل بود و آن ها حتی از مونتزا نیز تیم بی کیفیت تری محسوب می شدند. به شخصه این یک مورد را دیگر بعید می دانستم و تصور می کردم یوونتوسِ بیمار، ناتوان و کوچکِ ورژن آنیلی - الگری، دست کم از لحاظ فنی مقابل مونتزا دیگر سربلند باشد. اما آن چیزی که مکس الگری و از آن مهم تر، آندره آ آنیلی تحویل داده اند، حتی مقابل مونتزا نیز در نبردی 11 به 11 حرفی برای گفتن نداشت و تیم بی کیفیت تری محسوب می شد. این برای آقای دیکتاتور یک شاهکار است. تیمی که او تک نفره ساخته، حتی مقابل تیم قعرنشین و بدون پیروزی لیگ نیز نمی تواند از لحاظ فنی خودش را دیکته کند. چه 11 به 11 و چه 11 به 10، در اصل ماجرا هیچ تفاوتی وجود ندارد.

برای سومین بار بخش «نکته فنی» در رسانه طرفداری را به احتمالا ضعیف ترین تیم بزرگ لیگ های معتبر اروپایی طی دست کم یک دهه اخیر اختصاص داده ام. جایی که بار دیگر از لحاظ فنی زشتیِ یوونتوسِ ورژن امسال آنیلی - الگری را مورد بررسی قرار خواهم داد و به شما خواهم گفت که تا چه اندازه این تیم توانسته از لحاظ فنی بی کیفیت باشد. عدم کیفیتی که این بار نه مقابل سمپدوریا یا فیورنتینا، بلکه مقابل تیمی کم نام و نشان از قعر جدول خودش را عیان کرده است.

تمامی مطالعات فنی که در این بخش ارائه خواهد شد مربوط به جدال دو تیم یوونتوس و مونتزا تا پیش از اخراج آنخل دی ماریا در انتهای نیمه اول است تا بتوان تصویر و تحلیل دقیق تری از وضعیت فنی یوونتوس در جدال مقابل تیمی همچون مونتزا داشت تا بهانه ای درباره 10 نفره شدن این تیم نیز وجود نداشته باشد. بحث را با سه داده فنی پیشرفته بسیار مهم آغاز می کنم. داده فنی پیشرفته نخست «Field Tilt» است که پیشتر در یادداشت های گذشته از آن صحبت کرده ام. داده ای که به محاسبه مالکیت توپ هر تیم فقط در یک سوم تهاجمی در یک مسابقه فوتبال می پردازد. به این معنی که در بازی کدام تیم توانسته مالکیت توپ (لمس توپ و پاس) بیشتری را در یک سوم تهاجمی خودی داشته باشد. این داده از این لحاظ اهمیت دارد که می تواند کنترل و اختیار یک تیم را مورد بررسی قرار دهد و مالکیت توپ های موثر تیم را عیان کند. داده فنی پیشرفته دوم «PPDA» است (توضیح مفصل فنی). «PPDA» در واقع با تقسیم تعداد پاس های تیم شماره (1) در زمین خودش بر تعداد کنش تدافعی انجام شده توسط تیم شماره (2)، میانگین پاس های تیم شماره (1) تا پیش از رخ دادن اولین کنش تدافعی توسط تیم شماره (2) را در نیمه زمین تیم شماره (1) به ما ارائه می دهد. طبیعتا هر چه عدد به دست آمده کمتر باشد، میزان فشار و پرسینگ تیم شماره (2) با شدت بیشتری در زمین تیم شماره (1) جریان داشته است. داده پیشرفته فنی سوم نیز «xT» است که درباره این داده نیز اینجا به طور مفصل صحبت کرده ام. این داده می تواند به ما نشان دهد که یک تیم تا چه اندازه در رساندن توپ به مناطق پر خطر که تیم را به احتمال گلزنی بیشتر سوق داده، موفق عمل کرده است.

حالا به تصاویر زیر دقت کنید که وضعیت یوونتوس را در دیدار مقابل مونتزا تا پیش از 10 نفره شدن از حیث این سه داده فنی پیشرفته نشان می دهد. اوج وخامت کار یک پرزیدنت دیکتاتور و خود شیفته و یک سرمربی که دو سال روی همه چیز به جز فوتبال مطالعه کرده، اینجا مشخص می شود. به طور تحقیرآمیز می بینید که مونتزا به شکلی یک طرفه و خنده دار بیش از 72 درصد مالکیت توپ را در یک سوم تهاجمی خودی و نزدیک به دروازه یوونتوس عهده دار بوده در حالی که این عدد برای یوونتوس تنها کمی بیشتر از 27 درصد است. باور کردنی نیست که چگونه تیمی با عظمت یوونتوس حتی نمی تواند از لحاظ فنی خودش را به تیمی همچون مونتزا دیکته کند. 

از لحاظ شدت پرسینگ، میل به پرسینگ و ایجاد فشار بدون وقفه روی حریف در بالای زمین نیز به شکلی مجددا تحقیرآمیز، می بینید که در بهترین حالت یوونتوس توانسته وضعیت برابری با حریف داشته باشد (هر چه عدد کمتر باشد به معنای شدت پرسینگ بیشتر است). مکس الگری عملا اعتقاد خاصی به پرسینگ و ایجاد فشار روی حریفان از بالای زمین که یکی از رکن های اصلی فوتبال مدرن است، ندارد و می بینید تیمی ضعیف همچون مونتزا نیز در یکی از پارامترهای مهم مربوط به این حوزه، می تواند از یوونتوس بهتر عمل کند، حتی در یک جدال 11 در برابر 11. در نهایت نیز ببینید که یوونتوس در فاز تهاجمی و از حیث داده فنی پیشرفته «xT» نیز عملکردی ضعیف تر از مونتزا داشته است. یعنی هیچ پارامتر فنی مهم، پیشرفته و معناداری وجود نداشته که یوونتوس از تیم ته جدولی در آن تا پیش از اخراج دی ماریا بهتر عمل کرده باشد. زوج "آقای دیکتاتور - آقای بی خیال" همان طور که اشاره کردم، احتمالا ضعیف ترین، بی کیفیت ترین و بی معنی ترین تیم بزرگ در لیگ های معتبر اروپایی طی دهه اخیر را از لحاظ فنی خلق کرده اند. هیچ تیم بزرگی طی دست کم یک دهه اخیر وجود نداشته که از لحاظ فنی، تا این حد در مقایسه با ضعیف ترین حریفان ممکن نیز در لیگ داخلی خودش، بی کیفیت و حقیرانه فوتبال بازی کرده باشد.

به یک تصویر و نقشه مهم دیگر نیز توجه کنید که حجت را بر شما تمام می کند. البته حجت در اصل از مدت ها پیش باید برای هواداران یوونتوس تمام می شد. همان زمان که بیش از دو سال پیش باز هم بر خلاف جریان جاری آب در این یادداشت نوشتم که یوونتوس با آندره آ آنیلی پروژه شکست را آغاز کرده، بسیاری از هواداران ایرانی یوونتوس به شکل احساسی مخالفت خود را ابراز کردند اما حقیقت همیشه قرار نیست در جریان جاری آب قرار گیرد. در بسیاری از مواقع شما حقیقت را باید بر خلاف جریان جاری آب جست و جو کنید. تصویر زیر نقشه موسوم به «Territories of control» یوونتوس در دیدار مقابل مونتزا بدون مالکیت توپ است (تصویر از گروه فنی MarkStats استخراج شده). این نقشه به ما نشان می دهد که بازیکنان یوونتوس از حیث انجام کنش های تدافعی، کدام مناطق را در زمین مسابقه پوشش داده اند. برای اینکه بازیکنان در این نقشه ظاهر شوند، باید حجم مشخص و حداقلی از کنش های تدافعی را در مناطق مختلف و تحت کنترل خود، ارائه داده باشند. اگر بازیکنی در این نقشه وجود نداشته باشد، به این معنی است که عملا بدون توپ، فعالیتی نداشته و نتوانسته حجم مشخصی از کنش های تدافعی را از خود نشان دهد.

نگاه کنید در دیداری بسیار مهم و حیاتی مقابل یک تیم ضعیف که می توانست پیروزی در آن یوونتوس را به جدول سری آ بازگرداند، چگونه تنها این گلیسون برمر بوده (ماتیا پرین را  به عنوان دروازه بان کنار می گذاریم) که بدون توپ توانسته فعال باشد. تنها این برمر است که بدون توپ سعی داشته به سمت حریف فشار بیاورد، کنش تدافعی داشته باشد و توپ را از حریف پس بگیرد. هیچ یک از 8 بازیکن دیگر یوونتوس (پس از اخراج دی ماریا) در زمین مسابقه بدون توپ، فعال نبوده اند و عملا نظاره گر پاس کاری های پیاپی حریف بوده اند. تیمی درمانده، از هم پاشیده و بدون انگیزه که مسئول مستقیمش شخص دیکتاتوری است که باشگاهی به این عظمت را با خاله زنک بازی ها و لجبازی های کودکانه اش به سخره گرفته و کمر به نابودی آن بسته است. آینده یوونتوس با زوج "آقای دیکتاتور - آقای بی خیال"، هر روز سیاه تر از روز قبل می شود و مشخص نیست چه چیزی انتظار آن را می کشد.

اخبار داغ 

کی روش: ما بوئینگ 737 هستیم و تیم‌های اروپایی و آمریکایی موشک فضاپیما /فیلم ساپینتو پا جای پای کی‌روش گذاشت + عکس لباس امضا شده مولر هدیه به هکری که باگ سیستم را به بایرن هشدار داد اظهارات تکان‌دهنده پل پوگبا به پلیس: روی من اسلحه کشیدند و مرا تهدید کردند!

منبع: طرفداری

کلیدواژه: اخراج دی ماریا مقابل مونتزا پیش از اخراج وجود نداشته لحاظ فنی مالکیت توپ تیم شماره تا پیش بدون توپ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۹۲۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کار آلگری در یوونتوس را تمام شده بدانید!

به گزارش "ورزش سه"، یوونتوس در این فصل نتوانست نتایج مدنظر هواداران و مدیران این باشگاه را به دست آورد و همین اتفاق باعث شد که انتقادهای بسیاری علیه بازیکنان و خصوصا سرمربی این تیم مطرح شود و شایعه اخراج آلگری به صورت جدی به گوش برسد. 

هواداران یووه امیدوار بودند که تیم‌شان در این فصل مدعی اصلی کسب عنوان قهرمانی رقابت‌های سری آ ایتالیا باشد اما شرایط به این شکل پیش نرفت و آنها حتی رتبه دوم را هم به میلان واگذار کردند تا ادامه کار برای آلگری روی نیمکت این تیم بسیار دشوار شود. 

تونی در گفتگو با گاتزتا دلو اسپورت درباره شرایط این مربی اظهار داشت: «آلگری در آستانه قطعی کردن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در فصل آینده است و اگر بتواند جام قهرمانی کوپا ایتالیا را هم به دست آورد، به اهدافی که این باشگاه از ابتدای فصل در نظر داشت رسیده است. 

ما می‌توانیم سبک بازی یووه را زیر سوال ببریم اما هیچ شکی وجود ندارد که او با برنامه پیش رفت. از بیرون این احساس وجود دارد که دوره آلگری به پایان رسیده و یوونتوس تغییراتی در تابستان خواهد داشت. خواهیم دید. من برای او متاسفم چون عملکرد بدی نداشت اما اینتر تیم بهتری دارد.»